Jean Watson jest teoretykiem pielęgniarstwa urodzonym w Stanach Zjednoczonych w 1961 roku. Jej teoria ludzkiej opieki uczyniła ją jedną z najwybitniejszych postaci w tej dziedzinie. Podstawą jego myślenia jest konieczność unikania dehumanizacji pacjenta z powodu wielkiej biurokratyzacji systemów opieki zdrowotnej.
Zgodnie z tezą Watsona opieka nad chorymi musi być praktykowana w bardziej interpersonalny sposób i musi wpływać zarówno na aspekt ludzki, jak i aspekt duchowy i transpersonalny. Ten ostatni jest rozumiany jako fakt łączenia się z najgłębszą częścią pacjenta, poza tylko fizyczną.
Watson był jednym z założycieli Centre for Human Care w Kolorado, a także organizacji non-profit Care Sciences Institute, która nosi jej imię. Została również mianowana doktorem honorowym przez osiem różnych uniwersytetów na całym świecie.
Indeks
- 1 Biografia
- 1.1 Edukacja
- 1.2 Życie osobiste
- 1.3 Życie zawodowe
- 2 Teoria
- 2.1 Podstawowe założenia teorii
- 2.2 Czynniki lecznicze
- 3 referencje
Biografia
Margaret Jean Harman Watson przybyła na świat 10 czerwca 1940 r. Jej wczesne lata spędzono w jej rodzinnym mieście Welch, małym miasteczku w stanie Wirginia Zachodnia. Jego rodzina jest bardzo liczna, ponieważ jest ośmioma braćmi, co dało mu silne poczucie wspólnoty.
Ukończył studia podstawowe i średnie w ośrodkach w Zachodniej Wirginii. Kiedy je ukończył, Watson studiował pielęgniarstwo w Lewis Gale School w Roanoke.
Edukacja
Po ukończeniu studiów w 1961 r. Watson przeprowadził się do Kolorado, gdzie kontynuował szkolenie. W ten sposób ukończył studia licencjackie na uniwersytecie tego stanu, a później, w 1966 roku, ukończył studia magisterskie w dziedzinie zdrowia psychicznego i psychiatrii. Wreszcie w 1973 r. Ukończył również studia magisterskie z psychologii edukacyjnej i pomocy.
Życie osobiste
Teoretyk pielęgniarstwa ożenił się, gdy tylko skończyła studia w Lewis Gale, zanim zamieszkał w Kolorado. Jej mąż, Douglas, zmarł w 1988 roku, co było wielkim ciosem dla Watsona.
Ze swojej strony doznała poważnego wypadku w 1997 r., W wyniku czego straciła lewe oko.
Oba traumatyczne doświadczenia doprowadziły go do opublikowania trzeciej ze swoich książek „Postmodern Nursing and beyond”.
Życie zawodowe
Gdy Watson skończył doktorat, rozpoczął pracę w School of Nursing i University of Health Sciences w Denver. Tam wraz z kilkoma kolegami założył Centre for Human Care. Centrum to było pierwszym tego rodzaju w całych Stanach Zjednoczonych.
Na początku lat 80. postanowił spędzić rok urlopowy, który poświęcił na ukończenie szkolenia zawodowego w kilku krajach, takich jak Nowa Zelandia czy Australia.
Po powrocie kontynuował naukę na Uniwersytecie i był zaangażowany w tworzenie programu studiów doktoranckich pielęgniarstwa. Był także dziekanem Szkoły Pielęgniarstwa Uniwersytetu od 1983 do 1990 roku.
Po kolejnym roku urlopowym w 2005 r., Podczas którego podróżował po Camino de Santiago w Hiszpanii, założył instytucję non-profit: Watson Care Sciences Institute; ostatecznością było ujawnienie jego teorii na całym świecie.
Jean Watson jest autorem licznych publikacji na temat pielęgniarstwa skierowanych do studentów w tej dziedzinie. W swoim wniosku stwierdza się, że opieka osobista jest nierozerwalnie związana z uzdrowieniem.
Zgodnie z własnymi słowami „skala etyki i wartości opieki, uzdrawiania i zdrowia obejmuje kontekst zawodowy i misję pielęgniarki dla społeczeństwa”.
Teoria
Dla Watsona w ostatnich dziesięcioleciach ambulatorium pomijało aspekt ludzki, który jego zdaniem powinien go charakteryzować. Dlatego zaczyna opracowywać swoją teorię ludzkiej opieki. Ona sama wyjaśnia powód, kiedy pisze:
„Biorąc pod uwagę ryzyko odczłowieczenia w opiece nad pacjentami z powodu wielkiej restrukturyzacji administracyjnej większości systemów opieki zdrowotnej na świecie, konieczne jest uratowanie ludzkich, duchowych i transpersonalnych aspektów w klinicznym, administracyjnym, edukacyjnym i badań ze strony specjalistów pielęgniarstwa ”.
Za jego rozwój otrzymał wpływ ważnych osobistości, zarówno jego zawodu, jak i filozofów. Wśród tych wpływów wyróżniają się Nightingale, Henderson, Hegel czy Kierkegaard.
W ten sposób kładzie nacisk na troskę, jaką pacjent powinien otrzymać w przypadku takich czynników, jak empatia, czułość i spójność.
Podstawowe założenia teorii
Watson opracował listę siedmiu podstawowych założeń, które wspierają jego teorię:
1- Jedynym sposobem na skuteczność opieki jest praktykowanie jej interpersonalnie.
2- Opieka musi spełniać pewne ludzkie potrzeby.
3- Aby być skutecznym, opieka musi promować zdrowie i rozwój osobisty i / lub rodzinny.
4- Osoba musi zostać zaakceptowana nie tylko ze względu na to, jak jest w danym momencie, ale także z powodu tego, jak może się stać.
5- Musisz stworzyć środowisko odpowiedniej opieki.
6- Przed samodzielnym leczeniem opieka musi uwzględniać wiedzę o ludzkich zachowaniach w celu promowania zdrowia. Chodzi o uzupełnianie leków, oferując pełną opiekę pacjentom.
7- Praktyka opieki jest podstawą opieki.
Czynniki lecznicze
- Tworzenie humanistyczno-altruistycznego systemu wartości. Dzięki temu czynnikowi opieka obejmuje wartości humanistyczne. Dzięki temu promowana jest pozytywna opieka i nawiązywane są skuteczne relacje między pielęgniarką a pacjentem.
- Wszczepienie wiary-nadziei.
- Kultywowanie wrażliwości dla siebie i dla innych. Uczucia powinny znaleźć się w centrum relacji między pielęgniarką a pacjentem. Musisz je zaakceptować, aby zwiększyć czułość.
- Rozwój relacji zaufania-zaufania. Zaufanie między profesjonalistą a pacjentem ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego stosowania opieki. Na przykład zachęca do empatii i komunikacji.
- Promocja i akceptacja wyrażania uczuć. Zazwyczaj tylko pacjent wyraża swoje uczucia, ale pielęgniarka musi to zrobić. Ponadto obie muszą zaakceptować, że mogą być negatywne.
- Systematyczne wykorzystanie naukowej metody rozwiązywania problemów do podejmowania decyzji. Pielęgniarka nie jest po prostu asystentem lekarza; musisz także zapewnić naukowe podejście w swojej dziedzinie.
- Promocja interpersonalnego nauczania-uczenia się. Jest to czynnik, który oddziela uzdrowienie od opieki. Pielęgniarka musi nauczyć się odpowiednio informować pacjenta i pokazać mu, jak dbać o siebie.
- Zapewnienie środowiska wsparcia, ochrony i psychicznej, fizycznej, socjokulturowej i duchowej korekty.
- Pomoc w zaspokajaniu ludzkich potrzeb. Pielęgniarki muszą uznać, że pacjenci mają różnego rodzaju potrzeby i powinni im w tym pomóc. Ponadto konieczne jest, aby pomagali pacjentom zrozumieć, że muszą najpierw zaspokoić drobne potrzeby, aby później zmierzyć się z osobami starszymi.
- Pozwolenie sił egzystencjalno-fenomenologicznych. Podsumowanie tego czynnika jest takie, że odpowiedzialność pielęgniarek nie ogranicza się do tych dziesięciu punktów, ale musi podjąć działania, które pomogą zapobiec ewentualnym problemom zdrowotnym.
Referencje
- Historia pielęgniarstwa. Jean Watson Źródło: historia-de-enfermeria8.webnode.mx
- W Kolumbii Teoria ludzkiej opieki Jean Watson. Źródło z encolombia.com
- Vázquez Calatayud, Mónica; Eseverri Azcoiti, Mª Carmen. Pojęcie zdrowia z perspektywy Jeana Watsona. Pobrane z enfermeria21.com
- Wayne, Gil. Jean Watson Pobrane z nurseslabs.com
- Watson Caring Science Institute. Podstawowe koncepcje Teorii Opieki / Opieki nad Człowiekiem Jeana Watsona. Źródło: watsoncaringscience.org
- Petiprin, Alice. Teoria pielęgniarstwa Jean Watsona. Źródło: nursing-theory.org
- Szpital społecznościowy w Redlands. Jean Watson's Theory of Human Caring. Źródło: redlandshospital.org
